maalesef ki insanımızın çok uzak kaldığı durumdur.
kedi, köpek ve diğer evcil hayvanlara hediye, oyuncak gözüyle baktığımız için yaklaşmayız barınaklara biz milletçe.
pistir onlar, mikrop bulaştırırlar, sevimli görünmezler pet marketlerdeki gibi.
güzel kokular sıkılmamıştır üstlerine.
oysa ki size en çok onların ihtiyacı vardır.
çünkü onlar da vakti zamanında hediye gözüyle bakılarak alınmıştır.
aylarca sıcacık yuvaları olmuştur
kaliteli mamalar yemişlerdir
puf yastıklarda yatmışlardır...
ve bir gün aniden sokakta bulmuşlardır kendilerini.
ilk köpeğimi sahiplendiğim zaman o kadar üzülmüştüm ki haline.
yaklaşık olarak 1 aydır sokaktaymış
diğer köpekler tarafından defalarca saldırıya uğramış, vücudunda yaralar oluşmuş, araba çarpmış, bacakları yanlış kaynamış, tecavüze maruz kalmış.
eva
veterinerimizin dediğine göre yürüyemezdi bir daha, ya ayağın tekrar kırılıp kaynatılması gerekiyordu yada bu şekilde kalacaktı.
kıyamadım haliyle... kalsın dedim, sakat da olsa bakarım...
belki diye de ekledi ;
-fizik tedavi belki iyileştirebilir biraz da olsa...
aylarca tuvaletini yapamadı, yürüyemedi, yemek yiyemedi, insanlardansa hep korktu.
sahiplendiğim günden itibaren her sabah ayaklarına sıcak suyla masaj yapmaya başladım.
gün geçtikçe yaraları kapandı
tüyleri yeniden çıkmaya başladı...
eva
yüzündeki o mutluluğu görmek her şeye değiyordu aslında...
evet, çokça yıpranıyor insan, lakin gerçekten değiyor...
bir gün ayaklandı
topallamadan geldi yanıma o sabah.
her gün daha iyiye gitti durumu
kimsenin yüzüne bakmadığı, sokağa atıldığı şehrin güzeli seçildi ;
.....
kazandığı mamalarla da yüzlerce köpeği doyurdu.
sürekli ağlayan, insanlardan korkan, acı çeken hayvan gitti, yerine sürekli gülümseyen bir minik geldi...
hiçbir şey imkansız değil, yeter ki inanın.
satın almayın, destek olmayın bu kirli piyasaya, sokaklarda binlercesi yardım eli uzatmanızı bekliyor.
yardımınızı esirgemeyin bu güzel canlardan
kırın tabularınızı, aşalım artık milletçe ön yargılarımızı...
...